Στο κατώφλι της νέας χιλιετίας είναι επιτακτική η ανάγκη διατύπωσης ενός απελευθερωτικού προτάγματος,που δεν μπορεί να έχει σήμερα άλλο στόχο από την ισοκατανομή δύναμης μεταξύ των πολιτών σε όλα τα επίπεδα,δηλαδή την περιεκτική δημοκρατία.Την άμεση δημοκρατία σε οικονομικό,κοινωνικό και οικολογικό επίπεδο.

ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΔΩ

Τετάρτη 16 Δεκεμβρίου 2009

Η Κίνηση ενωμένοι ενάντια στο ρατσισμό και τη φασιστική απειλή σε ανακοίνωσή της αποδοκιμάζει τις δηλώσεις του πρώην υπουργού Προκόπη Παυλόπουλου, ο οποίος κατέθεσε επίκαιρη ερώτηση προς τον πρωθυπουργό σχετικά με την υπόθεση Καμράν.

Ο πρώην υπουργός αναφέρθηκε σε δηλώσεις του κ. Παπανδρέου στις 16 Οκτωβρίου, που υποστήριζε ότι υπήρξε «ξυλοδαρμός μέχρι θανάτου ενός Πακιστανού μετανάστη από την Αστυνομία». Ο κ. Παυλόπουλος ζητά από τον πρωθυπουργό να απαντήσει αν εμμένει στην αρχική του θέση, αν ναι με ποια στοιχεία τεκμηριώνει την καταγγελία και τέλος αν αποκηρύσσει δημοσίως την «εσφαλμένη καταγγελία του» εφόσον δεν ισχύει κάτι τέτοιο και ποιος ευθύνεται για την παραπληροφόρησή του.

Ακολουθεί η ανακοίνωση της Κίνησης ενωμένοι ενάντια στο ρατσισμό και τη φασιστική απειλή:

Ο Προκόπης Παυλόπουλος με απύθμενο θράσος απαιτεί δικαίωση των βασανιστών αστυνομικών του ΑΤ Νίκαιας για άλλη μια φορά. Δεν μας κάνει εντύπωση ότι η στιγμή που επιλέγει είναι ο ένας χρόνος από την δολοφονία του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου ΚΑΙ του ξεχασμένου Πακιστανού μετανάστη Μαζίρ Γκιούλ που δολοφονήθηκε την ίδια μέρα στο ρέμα δίπλα από την είσοδο της Υποδιεύθυνσης Αλλοδαπών Π.Ράλλη όπου είχε πάει για αίτηση ασύλου.

Ο Προκόπης Παυλόπουλος συναγωνίζεται σε κυνισμό τον Καρατζαφέρη που έβγαλε τη μάσκα και έδειξε το καθαρά φασιστικό και ρατσιστικό του πρόσωπο αυτές τις μέρες με τις επιθέσεις του. Ξέσπασε χυδαία σε βάρος της συνδικαλίστριας καθαρίστριας στη Θεσσαλονίκη που δέχτηκε επίθεση στο αυτοκίνητο της με οξύ και απόρησε γιατί η τραυματισμένη αγωνίστρια από μοτοσικλετιστή της αστυνομίας δεν υποχώρησε για να διευκολύνει τον αστυνομικό. Δεν μας εκπλήσσει γιατί αυτή η ρατσιστική λυκοφιλία ΝΔ και ΛΑΟΣ αυτές τις μέρες σηκώνει κεφάλι δίνοντας απλόχερη υποστήριξη στην προκλητική επέμβαση των ΜΑΤ του Χρυσοχοίδη σε βάρος των μαζικών διαδηλώσεων της νεολαίας και των εκπαιδευτικών.

Έχει αρκετούς λόγους ο Προκόπης Παυλόπουλος να ρίχνει λάσπη στους μετανάστες και να στηρίζει τη ρατσιστική βαρβαρότητα. Ο ποιο βασικός λόγος είναι ότι την ανέπτυξε σε υπέρτατο βαθμό και θέλει να τη σεβαστεί ως κληρονομιά η νέα κυβέρνηση.
Για αυτό και καταβάλλει κάθε προσπάθεια να καλύψει το τελευταίο -κατά τη διάρκεια της υπουργικής θητείας του- ρατσιστικό έγκλημα των υφισταμένων του στο ΑΤ Νίκαιας σε βάρος του Πακιστανού μετανάστη Μοχάμεντ Καμράν.
Τίποτα περίεργο! Αυτό αρμόζει άλλωστε στο ήθος του ανθρώπου που ως πολιτικός προϊστάμενος σε μια υπηρεσία που το 2005 οργάνωσε τις απαγωγές των 28 Πακιστανών δεν είδε τίποτα μεμπτό επικροτώντας τους προκατόχους του στο Υπουργείο Δημόσιας Τάξης που συκοφαντούσαν τους Πακιστανούς μετανάστες ως «προβοκάτορες» ακόμη και όταν εισαγγελείς επιβεβαίωναν τις «αρπαγές Πακιστανών». Δεν αντελήφθη το παραμικρό για παρακολουθήσεις τηλεφώνων.

Τους τρεις νεκρούς μετανάστες στην ουρά για άσυλο στην Υποδιεύθυνση της Π.Ράλλη από τον περασμένο Οκτώβρη μέχρι το Γενάρη τους ανέθεσε στο ΑΤ Πετραλώνων που δεν είδαν τίποτα παράξενο να συμβαίνει! Τις καταγγελίες των μεταναστών για ρατσιστικές επιθέσεις στο Αιγάλεω, τη Νίκαια, το Ρέντη, την Ν.Ιωνία(30!) φρόντισε να τις αναθέσει σε αστυνομικά όργανα που δεν είδαν απολύτως τίποτα…

Τέσσερις μήνες μετά το σκίσιμο και το ποδοπάτημα Κορανιού από Αστυνομικό δεν κατάφερε ο Προκόπης Παυλόπουλος σε συνεργασία με τον Μαρκογιαννάκη να τον εντοπίσουν παρόλο που οι περιπολίες είναι γνωστές για την συγκεκριμένη μέρα.
Και βέβαια την ανοιχτή συνεργασία Μαρκογιαννάκη-ΛΑΟΣ-νεοναζιστών για την εκκαθάριση προσφύγων στο Εφετείο και τον Άγιο Παντελεήμονα την θεώρησε μέγα κατόρθωμα. Ακόμη και μαχαιρωμένο από φασιστοειδή μετανάστη του Άγιου Παντελεήμονα είδαμε να συλλαμβάνεται από αστυνομικούς του τμήματος της περιοχής μόλις πήρε εξιτήριο από τον Ευαγγελισμό!

Ας μην θυμηθούμε επιπλέον και τα βασανιστήρια στο ΑΤ Ομονοίας. Ας μην πούμε λέξη για τα κολαστήρια της Παγανής και τις περιποιήσεις του Λιμενικού μέχρι θανάτου. Η να συνεχίσουμε με την υπόθεση του δημόσιου ξεβρακώματος μετανάστη στην Αναξαγόρα για την οποία καμία ανησυχία για «διασυρμό» δεν εξέφρασε…

Σήμερα δεν μας εκπλήσσει που κραυγάζει υστερικά για δικαίωση των αστυνομικών που βασάνισαν τον Μοχάμεντ Καμράν πριν την ανακοίνωση των πορισμάτων της έρευνας της Α και Β Αστυνομικής διεύθυνσης όπου αυτόπτες μάρτυρες καταγγέλλουν βασανισμό του Καμράν. Είναι σαφές ότι θέλει να υποδείξει την απόφαση όπως και ο Αδωνης Γεωργιάδης άλλωστε γνώριζε την ιατροδικαστική πριν την ανακοίνωση της!

Ακόμη και αυτή αναφέρεται σε τραυματισμό του μετανάστη. Ας διαβάσει εξάλλου τα λόγια του ίδιου του διοικητή του ΑΤ Νίκαιας σε αντιπροσωπεία βουλευτών και της Κίνησης ενωμένοι ενάντια στο ρατσισμό και τη φασιστική απειλή ότι «ασκήσαμε κατά τη σύλληψη του αναγκαία βία».

Βέβαια για τον Προκόπη Παυλόπουλο και τους ομοίους του στη ΝΔ και το ΛΑΟΣ αυτά εξακολουθούν να είναι φαινόμενα «ζαρντινιέρας» δηλ. μόνοι τους οι φοιτητές και οι μετανάστες ξυλοκοπούνται, βασανίζονται, απάγονται και δολοφονούνται …για να συκοφαντήσουν την ΕΛΑΣ και τη χώρα.

Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ και οι υπουργοί ας αποφασίσουν αν θα μιμηθούν η όχι αυτά τα ξεδιάντροπα κουκουλώματα σκανδάλων και θα δώσουν συγχωροχάρτι στα εγκλήματα των προκατόχων τους βάζοντας πάνω από τα δημοκρατικά δικαιώματα και τις ελευθερίες όλων μας το δικαίωμα στην ατιμωρησία βασανιστών και δολοφόνων αστυνομικών που επανειλημμένα έχουν καταγγείλει διεθνώς οργανώσεις υπεράσπισης δικαιωμάτων.
Αναρτήθηκε από στις Δεν υπάρχουν σχόλια:
Λοιπόν μια και έχω διαβάσει πάρα πολλά άρθρα του εν λόγω δημοσιογράφου, ας δούμε ποιά είναι τα επιχειρήματα που χρησιμοποιεί εδώ και πολλά χρόνια,συστηματικά,αδιάλειπτα και φυσικά ακούραστα.
Η πιο κλασικές και αγαπημένες εκφράσεις του για την αριστερά είναι οι: παρανοική, ουτοπική, αστεία, γελοία, εξωπραγματική, ανόητη, ηλίθια, διεστραμμένη, εκτός τόπου και χρόνου και πάει λέγοντας.
Η σταθερή θέση του για ΟΛΕΣ τις κινηματικές μορφές της αριστεράς είναι η ειρωνία, ο χλευασμός, η απαξίωση και η απονοηματοδότηση αυτών. Και τώρα βγαίνει και μιλάει για επιχειρήματα και πολιτισμένο διάλογο...
Φυσικά δεν έχουμε την απαίτηση να μπορεί να διακρίνει τις ποικίλες μορφές της αριστεράς και τις πλουραλιστικές προτάσεις για το κοινωνικό ζήτημα, μια και για έναν αριστερό θα είναι πάντα ένας ακόμη αγράμματος (πολιτικοκοινωνικά) δημοσιογράφος, αλλά αξίζει να πώ ότι πρόσφατα δήλωσε ότι το μεγάλο παράπονό του είναι ότι δεν διαβάζουν οι δεξιοί, όπως πράτουν οι αριστεροί, και γι'αυτό οι τελευταίοι έχουν γενικότερα το ιδεολογικό μονοπώλιο!!! Εδώ θα διαφωνήσω κ.Μανδραβέλη, φυσικά και διαβάζουν οι δεξιοι...Τηλεθεατή, SportDay, Ciao και φυσικά...Πάσχο Μανδραβέλη!!! ΟΕΟΟΟΟΟΟΟ
Και για το τέλος πως να χαρακτηρίσω εναν απολογητή της εξουσίας (σίγουρα άξιο του μισθού του) όταν για να στηρίξει την όποια θέση του και κρατικιστική του λατρεία καταφεύγει σε ρήσεις ριζοσπαστών φιλοσόφων όπως είναι η Άννα Άρεντ??? Αφήνω τον χαρακτηρισμό ελεύθερο στους συντρόφους...
Όσο για τα περί ορθογραφικών λαθών και πολιτικά ορθής συμπεριφοράς, δεν είναι τίποτα άλλο απο την γνωστή αποστειρωμένη μπαγιατίλα που δεν μπόρεσε ποτέ να αποβάλει ένας οννεδίτης... ξανά ΟΕΟΟΟΟΟΟΟΟ
 
ΤΟ ΣΧΟΛΙΟ ΜΟΥ ΣΤΟ TVXS ΓΙΑ ΤΑ ΑΥΓΑ ΠΟΥ ΕΦΑΓΕ ΣΤΗ ΝΟΜΙΚΗ Ο ΚΥΡ ΠΑΣΧΟΣ (ΚΑΛΟΧΩΝΕΥΤΑ!!!)
                                                                                                                                                                                                      ΑΡΗΣ
Μετάβαση στο Προηγούμενο μήνυμα | Μετάβαση στο Επόμενο μήνυμα | Επιστροφή στα μηνύματα
| Πλήρεις επικεφαλίδες
Απάντηση Απάντηση σε Όλους Προώθηση Προώθηση


ΚαλωσορίσατεΕισερχόμεναΝέοΦάκελοιΕπιλογές αλληλογραφίας
Αναρτήθηκε από στις Δεν υπάρχουν σχόλια:
ΟΙ ΠΟΛΙΤΕΣ ΔΕΝ ΧΡΕΙΑΖΟΝΤΑΙ «ΠΡΟΣΤΑΤΕΣ»

Το μαύρο χρώμα της επετείου της δολοφονίας του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου από αστυνομικό, έρχεται να υπενθυμίσει με τον πιο τραγικό τρόπο όσα από καιρό έχουμε τονίσει σαν Δίκτυο για την Περιεκτική Δημοκρατία.
Ήταν απλά θέμα χρόνου στη χώρα μας, να υπάρξει ακόμα μια κρατική δολοφονία, με έντονα συμβολικό και πολιτικό χαρακτήρα. Είναι άλλωστε η συστημική βία, είτε αυτή είναι φυσική βία, είτε παίρνει τη μορφή της ανεργίας, της φτώχειας ή της πολιτικής και οικονομικής ανημποριάς που δημιουργεί στα μη προνομιούχα κοινωνικά στρώματα, αυτή που πάντα αρχίζει τον κύκλο της βίας. Ο φόνος άλλωστε έγινε σε μια γειτονιά όπου η νεολαία που συχνάζει εκεί ήδη λειτουργεί με τη μορφή μιας «Αγοράς» κατά τα κλασικά πρότυπα. Μια γειτονιά όπου η νεολαία ρητά ή υπόρρητα αμφισβητεί το σύστημα και γι’ αυτόν ακριβώς το λόγο έχει μπει στο μάτι των απολογητών του συστήματος με τα ίδια πάνω κάτω «επιχειρήματα» που λένε για το πανεπιστημιακό άσυλο.
Είναι οι ίδιοι απολογητές του συστήματος που είχαν λουφάξει τις πρώτες μέρες της εξέγερσης του Δεκέμβρη και που περίμεναν παγανιά ν’ αρπάξουν την παραμικρή αφορμή για να κατασυκοφαντήσουν την εξέγερση της νεολαίας ή απλώς να την υποστηρίξουν εκλογοθηρικά, όμως δηλώνοντας συγχρόνως ότι «αποδοκιμάζουν την βία από όπου και αν προέρχεται», εξισώνοντας έτσι τη συστημική με την αντισυστημική βία. Ο στόχος φανερός: η επαναφορά της «τάξης» και της «ομαλότητας» των 700 ευρώ και της ανασφάλιστης εργασίας, της εργοδοτικής αυθαιρεσίας, της εξαθλίωσης των «αόρατων» μεταναστών χωρίς χαρτιά.
Γι’ αυτούς τους καλοβολεμένους εισοδηματίες της «διαμόρφωσης της κοινής γνώμης», οποιοδήποτε κοινωνικό φαινόμενο που ξεφεύγει από τις καναλιζαρισμένες μορφές πάλης της υποκουλτούρας της βιομηχανίας της ενημέρωσης και του θεάματος την οποία υπηρετούν, δηλαδή οποιαδήποτε αυθόρμητη ―και όχι μόνο― μορφή αντισυστημικής βίας που αναπόφευκτα ενίοτε παίρνει μορφές μη ελεγχόμενες από τους ίδιους τους εξεγερμένους, είναι «εκδήλωση τυφλής βίας», «έμφυτη ροπή προς το έγκλημα», «ευκαιρία για πλιάτσικο» και «υπαρξιακός χαβαλές».
Αυτό που κάνουν γαργάρα όμως οι ―άμεσα ή έμμεσα― έμμισθοι τσανακογλύφτες της εξουσίας, είναι η αδιαμφισβήτητη πραγματικότητα της εγκληματικής φύσης του συστήματος της οικονομίας της αγοράς και της αντιπροσωπευτικής «δημοκρατίας».
Γιατί είναι η διαρκής συγκέντρωση εξουσίας/δύναμης στα χέρια πολιτικών, ιδιοκτητών μεγαλοεπιχειρηματιών, μεγαλοστελεχών σε Τράπεζες και μεγάλες επιχειρήσεις, καθώς και υψηλόβαθμων κρατικοδίαιτων παράσιτων που γεννάει όλες τις μορφές ανισότητας. Η δολοφονία του Αλέξανδρου, το τσεκούρωμα των μέχρι πρότινος εργασιακών κεκτημένων, οι σφαγές των λαών της Μέσης Ανατολής, ο κατ' εξακολούθηση βιασμός της φύσης, η νοσογόνος διατροφική βιομηχανία, η όξυνση της κρατικής καταστολής, αποτελούν μερικά μόνο απ’ τα πολλά κεφάλια της Λερναίας Ύδρας που ακούει στο όνομα «διεθνοποιημένη οικονομία της αγοράς» και αντιπροσωπευτική «δημοκρατία».
Η δολοφονική όξυνση της κρατικής καταστολής όμως δεν εμφανίστηκε σαν κεραυνός εν αιθρία. Η φυσική βία είναι το απαραίτητο μέσο «σωφρονισμού», όταν αποτυγχάνουν οι πιο εκλεπτυσμένοι και πιο αποτελεσματικοί τρόποι που εξασφαλίζουν την κοινωνική συναίνεση ή ανοχή για τις επιπτώσεις που έχουν τα «αναδιαρθρωτικά μέτρα» (που όλως τυχαίως, μια ζωή αναδιαρθρώνουν προς το χειρότερο τις τσέπες και την ποιότητα ζωής των μη προνομιούχων στρωμάτων). Όταν δηλαδή αποτυγχάνουν τα ΜΜΕ και οι γνωμοδοτήσεις των επιτροπών των «σοφών», τότε αναλαμβάνει δράση η χειροβομβίδα κρότου/λάμψης, η «ζαρντινιέρα», το χημικό αέριο, οι κρανιοεγκεφαλικές κακώσεις, οι δικαστικές διώξεις και οι σφαίρες. Ιδιαίτερα όταν εξεγείρεται η απείθαρχη νεολαία που δεν έχει τίποτα να χάσει, ούτε καν την ήδη χαμένη ελπίδα μέσα στην καθημερινή χειροτέρευση της κρίσης του συστήματος (οικονομική, πολιτική, οικολογική, κοινωνική). Η δυνητικά «επικίνδυνη» αυτή νεολαία πρέπει με κάθε τρόπο να «σωφρονιστεί», είτε το έργο αυτό το αναλαμβάνει ο «κακός μπάτσος» του συστήματος ―η δεξιά , είτε ο «καλός» ―οι «σοσιαλιστές». Το πόσο «καλός μπάτσος» είναι οι «σοσιαλιστές» του ΠΑΣΟΚ όμως, το γνωρίζουμε ήδη από τα πρώιμα χρόνια διακυβέρνησής του μετά τη μεταπολίτευση, με τη δολοφονία του 15χρονου Μιχάλη Καλτεζά, αλλά το είδαμε και τις πρώτες μέρες της πρωθυπουργίας του διάδοχου της δυναστείας Παπανδρέου (βλ. την πρόβα τζενεράλε της «προστασίας πολιτών» με το ξυλοφόρτωμα των λιμενεργατών, τα πογκρόμ στα Εξάρχεια και τους ―στα καλά καθούμενα― 270 προσαχθέντες στην πορεία για την επέτειο του Πολυτεχνείου από τους «προστάτες του πολίτη»). Γι’ αυτό και δεν τρέφουμε αυταπάτες για την τιμωρία του φονιά Κορκονέα. Ακόμα κι αν δεν πέσει στα μαλακά, αυτό θα σημαίνει απλά την προσπάθεια του συστήματος να φανεί δήθεν «δίκαιο», προσπαθώντας έτσι να καλύψει τα βαθύτερα αίτια της δολοφονίας του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου.
Ένα χρόνο μετά την εξέγερση του Δεκέμβρη που ταρακούνησε την Ελλάδα αλλά και την Ευρώπη, της εξέγερσης που κινητοποίησε και ριζοσπαστικοποίησε χιλιάδες ανθρώπων, της εξέγερσης που γέννησε εμβρυακές μορφές συνελεύσεων σε γειτονιές, είναι καιρός για το χτίσιμο ενός αντισυστημικού κινήματος που θα δομείται στις συνελεύσεις των πολιτών.
Ενός κινήματος που θα ανακτά ολοένα και περισσότερο όλους τους τομείς της ζωής οι οποίοι σήμερα καθορίζονται κι ελέγχονται απ’ όσους βρίσκονται ψηλά στην ιεραρχία, δηλαδή τις οικονομικές και πολιτικές ελίτ που ελέγχουν την οικονομική και πολιτική διαδικασία. Αυτό σημαίνει ότι όπως σε όλα τα επίπεδα, έτσι και στο επίπεδο της ασφάλειας θα πρέπει να διεκδικούμε να περάσει κι αυτό στα χέρια των συνελεύσεων των πολιτών. Ο σοσιαλφιλελεύθερος νεολογισμός του ΠΑΣΟΚ που ακούει στ’ όνομα «Υπουργείο προστασίας του πολίτη» (sic!) είναι τουλάχιστον προσβλητικός. Εξωραΐζει έναν παραδοσιακά κατασταλτικό μηχανισμό και εμβαθύνει υποτίθεται τον «κοινωνικό» του ρόλο. Τόσο «κοινωνικό» όμως που δε διστάζει να δολοφονήσει, να κακοποιήσει, να φακελώσει, να στήσει σκευωρίες και να καταστείλει τις κοινωνικές εκρήξεις που προκαλεί το σύστημα. Αν έχεις τέτοιους προστάτες, τι να τους κάνεις τους εχθρούς...

Οι υπηρεσίες δημόσιας ασφάλειας μπορούν να γίνουν μια πραγματική υπηρεσία άμυνας και προστασίας σε ένα αληθινά δημοκρατικό πολίτευμα, μόνο όταν αποτελούν οργανικό κομμάτι της κοινωνίας κι όχι βέβαια όταν αποτελούν ένα ξεχωριστό εξωκοινωνικό μηχανισμό βίαιης εφεδρείας του σημερινού συστήματος. Αυτό σημαίνει ότι οι ίδιες οι λαϊκές συνελεύσεις των πολιτών ανά Δήμο θα πρέπει να φροντίζουν για ανάλογες υπηρεσίες, οι οποίες δε θα μπορούσαν να έχουν άλλη μορφή από αυτή των Λαϊκών Πολιτοφυλακών. Οι Πολιτοφυλακές αυτές θα είναι υπό τον άμεσο έλεγχο των Δημοτικών Συνελεύσεων και τα μέλη τους θα απαρτίζονται από τους ίδιους τους πολίτες. Σ’ ένα μεταβατικό στάδιο (όπως αυτό περιγράφεται στη μεταβατική στρατηγική της ΠΔ) οι αρμοδιότητες αυτών των Πολιτοφυλακών θα μπορούσαν να είναι η φύλαξη των δημοτικοποιημένων επιχειρήσεων, η φύλαξη και περιφρούρηση των δημοτικών συνελεύσεων, η καλλιέργεια κουλτούρας αμοιβαίας προστασίας και αλληλεγγύης, η εκπαίδευση των πολιτών σε θέματα δημοκρατικής αυτοάμυνας, η συνεργασία με άλλους δημοτικοποιημένους δημόσιους φορείς (πυροσβεστική, ασθενοφόρα κ.λπ.) όταν παραστεί ανάγκη, η φύλαξη δημοτικών πάρκων κ.λπ. Με λίγα λόγια η οργάνωση της αυτοπροστασίας της ατομικής και συλλογικής αυτονομίας.



Η ουσιαστικότερη απάντηση στη δολοφονία του Αλέξανδρου, που είναι και απάντηση στη γενικευμένη κρίση που ήταν η απώτερη αιτία της, είναι η συγκρότηση ενός μαζικού, μαχητικού αντισυστημικού κινήματος που θα παλεύει για την κατάργηση της οικονομίας της αγοράς και του πολιτικού της συμπληρώματος, της αντιπροσωπευτικής «δημοκρατίας» και την αντικατάστασή τους από μια άλλη οργάνωση της κοινωνίας με στόχο την ισοκατανομή της οικονομικής, πολιτικής και κοινωνικής εξουσίας και βάση τις δημοτικές συνελεύσεις. Δηλαδή μια πραγματικά Περιεκτική Δημοκρατία.

6 ΔΕΚΕΜΒΡΗ 2009 (ΕΝΑΣ ΧΡΟΝΟΣ ΜΕΤΑ)




ΔΙΚΤΥΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΕΡΙΕΚΤΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
Αναρτήθηκε από στις Δεν υπάρχουν σχόλια:
Εγγραφή σε: Αναρτήσεις (Atom)